The View'un bestesi "Witches," isyankar ruh, özgür ifade ve bireyselliğin cesurca kutlanması gibi temalara dalan çok yönlü bir ses keşifidir. Şarkı, etkileyici bir tanıtım sesli mesajıyla başlar ve anlatı bağlamına bir bakış sunar. Bir komşunun başkahramanın evinden gelen müziğin yüksekliği hakkındaki şikayeti, sonraki dörtlükleri karakterize eden kararlı ve meydan okuyan duruşun sahnelenmesi için bir tema öncüsü olur. "Evet, müziğimi yüksek çalıyorum" tekrarı, hem bir itiraf hem de ateşli bir beyan olarak işlev görerek, başkahramanın kimliklerinin cesur ve kısıtlanmamış ifadesine olan kararlılığını vurgular. İlk dörtlük, cesur bir gurur ile açılır, başkahramanın mahalleyi geçerken domine eden varlığını tasvir eder. "Blokun sonuna geldiğimi hissediyorsundur ve bagajda o gürültüyü duyuyorsundur," diyerek, şarkının isyankar ruhunu sembolik olarak temsil eder. "N9ne"ye yapılan atıf, ünlü sanatçı Tech N9ne'a zekice gönderme yapar ve hip-hop türüne özgü isyankar ethos ile olan bağlantıyı güçlendirir. İkinci dörtlük, başkahramanın yıpranmış bir araçla varışını detaylandırırken bir marihuana dolu anın tadını çıkarır. Ritim, belirgin bir vurguyla atılan ve kışkırtıcı doğasıyla mükemmel uyum sağlayarak, kendine güvenen ve isyankar sözlerle uyum içinde hareket eder. Titreyen bir arka görüş aynası ve bir büyükanne peruk sallanması imgeleri, şarkının neşeli ancak isyankar tonunu örnekler. Üçüncü dörtlükte Smooth Prada'nın katkısı, coşkulu kelime oyunu ve dinamik sunumuyla mükemmel bir geçiş sunar. "Aç kalmış küçük çocuk, tabak boş kalana kadar yemek yiyecek," dizeleri, başkahramanı ileriye iten coşku ve kararlılığı özetler, şarkının tematik vurgusunu olan meydan okuma ve bireysel zaferi pekiştirir. Bitiş dörtlükleri, şarkının özgürce kabul edilmesini kutlayan sözlerle, başkahramanın başarılı yükselişini kutlar - dayanıklılık ve toplumsal beklentilere karşı cesur bir reddin bir deneyimi. "Sizden bile bahsetmiyorum, o geçsin" şeklindeki kararlı beyan, eleştirmenlere karşı bir kayıtsızlık tutumunu özetler ve başkahramanın seçtiği yola karşı kararlı bağlılığını pekiştirir. Beste ilerledikçe, anlatı toplumsal normları reddetmekten çekinmeyen isyankar bir ruhun portresini canlı bir şekilde çizer ve kendini ifade özgürlüğünün özgürleyici kucaklamasının keyfini sürer. Ritmin bulaşıcı enerjisi, kışkırtıcı sözlerle birleşince, "Witches"i sadece bireyselliği kucaklamakla kalmayıp toplumsal beklentilere karşı kararlı bir inançla meydan okuyan isyankar bir marşa dönüştürür.
