Buster Keaton'ın "General" adlı filmiyle gerçekten keyifli bir deneyim yaşayacaksınız. 1926 yılında yayınlanan bu sessiz film klasiği, mizah, romantizm ve biraz da Amerikan İç Savaşı tarihine dokunuşlarıyla tanınır. Keaton, filmde başrol oynamakla kalmıyor, aynı zamanda Clyde Bruckman ile birlikte yönetmenliğini de yapıyor, bu da filmi sessiz film çağında onun ustalığının gerçek bir kanıtı yapıyor.
Amerikan İç Savaşı'nın arka planında geçen filmde, Keaton, Güney'den bir lokomotif mühendisi olan Johnnie Gray karakterini canlandırıyor. Johnnie'nin iki büyük aşkı var: sevgilisi Annabelle Lee ve tabii ki en değer verdiği lokomotifi, General. Hayat olaylar olmadan devam ederken, savaşın patlak vermesiyle bahisler, bir buhar lokomotifinin düdüğünü cüceleştirecek yüksekliklere çıkar. Johnnie askeri çabalara katılmaya çalıştığında, mühendis olarak çok önemli olduğu için askere alınmaması gerektiği düşünülür. Ne yazık ki, reddedilmesinin nedeni ona bildirilmez, bu da onu üzgün hissettirir.
Ama korkmayın, çünkü bu filmin kalbi mizah. Keaton'ın imzası olan fiziksel komedisi, bolca kahkaha garantisi sunuyor. Macera, Birlik casuslarının General'i ele geçirmesi ve tesadüfen Annabelle'i de bu yolculuğa dahil etmesiyle gerçekten başlıyor. Bu durum, Johnnie'yi düşman hatlarının arkasına heyecan verici bir kovalamacaya sürüklüyor. Zamanla yarışan bir savaş, slapstick numaraları ve kesinlikle uygulanan şakalarla, burada kovalamaca, Johnnie'nin kendi aşk ve onay arayışı için bir metafor.
Film, azim ve yaratıcılık gibi yaygın temaları ele alıyor. Johnnie'nin hızlı düşünme yeteneği ve fiziksel becerisi ile film, insanlığın savaşın karmaşası içinde bile doğrudan zorluklarla yüzleşme yeteneğini sergiliyor. Bu alt akım, Keaton'ın eserlerinin bir özelliği: sıradan bir insanın olağanüstü zorluklarla karşılaşabileceği fikri. General, kararlılıkları sonunda galip gelen beklenmedik kahramanlara bir saygı duruşu, Keaton'ın birçok filminde tekrar eden bir motif.
Bu komik destan boyunca, General, ironi ve hiciv tematik ipliklerini ustalıkla iç içe geçiriyor. Bazen savaşın mantıksızlığını ve kahramanlık kavramı etrafındaki karmaşık ironileri alaya alıyor. Johnnie'nin en değer verdiği şeyleri kurtarmak için yaptığı çılgın çabaların dokunaklı sahneleri, hızla hareket eden bir lokomotif üzerinde yerçekimine meydan okuyan numaralarla dengeleniyor; tüm bunlar Keaton'ın olağanüstü fiziksel yeteneklerini ve eşsiz ciddi mizah anlayışını kutluyor. İşte filmin parlaklığı burada: hareket, komedi ve kalpten anlatımı uyumlu bir şekilde birleştirme yeteneği, izleyicileri etkileyici bir yolculuğa çıkaran ve güçlü bir duygusal etki bırakan bir hikaye.
Sonunda, General'in her sahnesi, hareketli resimlerde spontanlık ve yaratıcılıkla işaretlenmiş bir dönemi özetliyor. Keaton'ın katkısı, Hollywood'un anlatı geleneğinde silinmez bir iz bırakıyor ve onu görsel komedinin öncülerinden biri olarak konumlandırıyor. Eser, tarihi bir hazine kadar, adanmışlık, tutku ve görünmeyen kahramanın gösterişsiz cesaretine dair çarpıcı bir yorum olarak da işlev görüyor. Film sona erdiğinde, seyirci fiziksel komedinin içsel sanatı ve sessiz film çağının derin ruhu üzerine düşünmeye bırakılıyor, tüm bunlar General'in durmaksız yolculuğunda özetleniyor.
