Osher Cohen'ın şarkısı "ככה וככה" (Böyle ve Şöyle), bir ilişkinin sonrasının derinliklerine inen ve ardından gelen kişisel keşif yolunu ele alan etkileyici bir eser olarak öne çıkıyor. İbranice seslendirilen şarkının karmaşık sözleri, kişisel dönüşümün karmaşıklıklarını, gerçek mutluluğun peşinde koşmayı ve güzelliğin ve malzeme başarısının geçici doğasını keşfeder.
Parça, Cohen'ın bir ayrılığın ardından hayatındaki önemli değişiklikleri düşündüğü bir dönemi işaret ederek başlar; bu dönem derin içsel muhasebe ve öz değişimle karakterizedir. "ומאז שנפרדנו אני לא אותו דבר" (Ayrıldığımızdan beri, ben aynı değilim) sözleri acı bir dönüşüm hikayesini dokunaklı bir şekilde oluşturur. Cohen burada eski dramatik benliğini şu anki, daha düşünceli kimliğiyle karşılaştırır ve ilişkinin sonunun derin etkisini vurgular. Dış güzellik ve zenginliğin gerçek mutluluk olmadan ne kadar değerli olduğunu sorgular, yaşamın gerçek değerlerine daha derin bir farkındalık işaret eder.
"ככה וככה"da Cohen acıdan ve geçici hazların boşluğundan öteye geçme temalarını keşfeder. "תגידי מה שווה הקיק אם הגיטרה ביד, תגידי מה שווה האגו אם נשארנו לבד" (Bana söyle, gitar elimdeyken kafa neden değerlidir, bize yalnız kaldığımızda ego neden değerlidir) düşündürücü bir soru, geçici sevinçlerin ve öz önemin yalnızlık ve içsel muhasebe karşısında ne kadar anlamsız olduğunu vurgular.
Şarkının nakaratı, Cohen'ın geçmişi değiştirme ve serbest bırakma konusundaki kararlılığını ortaya koyar, "אני צריך לשנות, אני חייב לשחרר" (Değişmeliyim, bırakmalıyım) cümlesinin tekrarı, kişisel büyümeye olan bağlılığını ve dönüşüm için bırakmanın esas doğasını simgeler, bu da dönüşümüne olan taahhütünün güçlü bir ifadesi olarak hizmet eder.
Şarkı ilerledikçe, Cohen yaşama olan yeniden canlanmış coşkusunu ve Tel Aviv'in kentsel manzarasındaki canlanmış varlığını yansıtar, bu da yeniden doğuşunu ve bulduğu yeni özgüvenini temsil eder. Ayrılığın başlangıcından yeni güç ve özgüven durumuna geçişini vurgular.
Özetle, Osher Cohen'ın "ככה וככה" şarkısı sadece romantik bir ilişkinin sonuyla ilgili bir şarkı olmaktan öteye geçer. Bu, dokunaklı bir keşif yolunu, gerçek mutluluğun arayışını ve gerçek doyumunun dışsal etmenlerden değil, içsel kaynaklardan elde edildiği gerçeğini anlatır. Şarkı, kaybedilen bir aşkın acısını yaşamış ve sonrasında kendini yeniden keşfetme yoluna çıkan herkesle derin bir bağ kurar, onu hem ilişkilenebilir hem de etkileyici bir müzikal eser haline getirir.
