2023 yapımı Barbie filmi, Greta Gerwig'in yönetmen koltuğunda oturduğu, ünlü Mattel bebeklerinden ilham alan fantastik bir komedi. Film, Barbie'nin yaşadığı varoluşsal krizin ardından kendi benliğini keşfetme yolculuğunu anlatıyor. Barbieland'da, bir matriarkal toplumda, Barbie'ler prestijli işlerde çalışırken, Ken'ler sahilde rahat bir yaşam sürüyor. Hikaye, Barbie'nin ölümlülük ve kusurluluk hakkındaki endişeleriyle derinleşiyor; Barbie ve Ken, gerçek dünyadaki sahiplerini bulmak için çıktıkları yolculukta bir dizi keşif ve macera ile karşılaşıyor.
Film, derin felsefi temaları işliyor. Bu temalardan en öne çıkanı, bizi insan yapan şeyin ne olduğunu, özerklik fikrini ve toplum tarafından önceden belirlenen rollerin zorluklarını sorgulayan varoluşçuluk. Barbie ve Ken'in kendini keşfetme yolculukları, Barbieland'in matriarkal ütopyasını gerçek dünyanın patriarkal baskısıyla karşılaştırıyor. Bilinçli varlıklar olarak, üzerlerine yüklenen beklentilerle ve sınırlamalarla mücadele ediyorlar. Bu varoluşsal ikilem, bireyin toplumsal normlarla mücadelesi ve gerçek kimlik arayışını yansıtıyor, varoluşçuluğun beslendiği bir boşlukta.
Film, aynı zamanda, biblik hikayeleri ve Doğu felsefesiyle paralellikler kuruyor. Barbie'nin ölümlülüğü ve kusurları hakkında aniden farkına varması, Adem ile Havva'nın "Düşüşü"ne ve Siddhārtha Gautama'nın aydınlanma yolculuğuna benzetiliyor, korunaklı bir varlıktan öte, hayatın gerçekliklerine uyanışı sergiliyor.
Feminizm de filmde merkezi bir tema olarak yer alıyor, matriarkal ve patriarkal toplum yapılarını sorguluyor. Film, Barbieland'deki matriarkalinin patriarkali kadar baskıcı olabileceğini, Ken'leri nesneleştiren ve dışlayan bir yapı olduğunu gösteriyor. Geleneksel cinsiyet rollerinin bu altüst edilmesi, cinsiyetten bağımsız herkesin gelişebileceği daha kapsayıcı ve dengeli bir feminizm anlayışının gerekliliğini vurguluyor.
Film, kültürel etkisi açısından, ana akım feminenliğin yeniden yorumlanışını temsil eden Taylor Swift'in "Eras Tour"u ile paralellik gösteriyor. Varoluşsal krizler ve cinsiyetçilikle yüzleşmelerle işaretlenmiş bir yetişkinlik hikayesi anlatıyor, patriarkayı eleştirirken aynı zamanda kapsayıcı ve hoşgörülü bir tutum sergiliyor.
Son olarak, film erkeklik konusunu ele alıyor, erkek kimliği ve mücadelelerinin nüanslı portrelerini sunuyor. Erkek özsaygısında kadın ilgisinin aşırı değerlendirilmesini, varoluşsal kaygının cinsel yaklaşımlara dönüşümünü ve patriarkal tutumlarda yer alan olgunlaşmamışlığı vurguluyor. Ken'in yolculuğu, kimlik arayışında ergen benzeri bir keşif sunuyor, patriarkal zihniyetlerin olgunlaşmamışlığını öne çıkarıyor.
Sonuç olarak, Barbie filmi, popüler bir bebeğin hikayesinden çok daha fazlası; kimlik, cinsiyet rolleri, toplumsal beklentiler ve kendine farkındalık yolculuğunun çok yönlü bir keşfi, izleyicileri geleneksel anlatıları yeniden düşünmeye ve cinsiyet ve toplum üzerine daha kapsayıcı, dengeli bir bakış açısı benimsemeye teşvik ediyor.
