The Vaccines'ın bestesi "Wetsuit", zamanın durdurulamaz geçişini ve insanın gençlik ruhunu koruma eğilimini dokunaklı bir şekilde inceler. Başlangıç satırları düşünceli bir atmosfer oluşturur ve "bir noktada hepimizin boyun eğmesi gerektiğinde", gençliğin özünü kucaklamanın daha olumlu bir eğilim olduğunu öne sürer. Sonraki "bırak bizi genç olalım" ricası, gençlik coşkusunun taşıdığı basit canlılık için içten bir özlemi vurgular. Sözler, yaşlanma sürecinin karmaşıklıklarını dolaşır ve onun içine gömülü zamanla ilgili zorlukları vurgular. Şarkıcı, benzersiz bir kimlik iddiasında bulunarak "Ben hiç kimse değilim, henüz bitmedim" der, bu da sürekli bir öz-bilme yolculuğunu ve devam eden kişisel evrimi işaret eder.
"Serin, serin esen bir rüzgar ve kirli dizler"e çağrışımlı imgeler, çocukluk nostaljisi hissi uyandırır, temel yılların basitliğini ve bozulmamış doğasını zarifçe ima eder, yetişkinliğin çok yönlü doğasıyla keskin bir kontrast oluşturur. Şarkı içinde tekrarlayan bir nakarat, "Yavaşla, bana nazik davran" diyerek yaşamın acımasız hızının yavaşlatılmasına olan içten bir arzuyu yüreklice dile getirir, daha yumuşak, daha içsel bir varoluş biçimini savunur. Tekrar, hayatın sunduğu geçici anları takdir etmek için duraklamanın önemini vurgular, onlara bilinçli bir nezaketle yaklaşmanın gerekliliğini vurgular.
Koro, "Dalış elbisesi giy, haydi, haydi / saçını uzat, haydi, haydi" satırlarında özetlenmiş metaforik bir talimatı tanıtır. Bu imgeler, gelecek zorluklarla yüzleşmeye hazır olmayı, hareketlerin korunması gibi bir dalış elbisesi giymeye benzetir. Saçları uzatma sembolik olarak değişimi kucaklama ve alışılmadık bir ruh yetiştirme temsili olur. Tişört, hayatın karmaşık detayları arasında basitliği simgeleyen bir metaforik sembol olarak hizmet eder.
Şarkının düşünceli dönüşü, kutsal su metaforu aracılığıyla saflık kavramını sorgular. "Kutsal su sizi saf yapar mı?" sorusu, geleneksel saflık kavramlarını sorgular ve gerçek berraklığın belki de gözlerden kaçabileceğini ima eder. Batırılmış görüş, hayatın karmaşık karmaşıklıklarını metaforik olarak temsil eder ve gerçek anlayışı engelleyebilecekleri anlamına gelir.
Son kıtalarda, "derinlerde boğuluyormuşsun gibi" lirik imgeleri, yaşamın zorluklarının ezici hale gelme fikrini pekiştirir. Nakarattaki tekrar, hayatın karmaşıklıklarını kucaklamanın önemli olduğunu vurgular, korunmak için dalış elbisesi giymek gibi zorluklarla doğrudan yüzleşmenin zorunluluğunu ima eder. Sonuç olarak, The Vaccines'ın "Wetsuit"i, yaşlanmanın karmaşık yönlerinin, basitliğe olan eğilimin ve yaşamın içsel zorluklarını kucaklamanın önemli bir keşfi olarak açılır. Metaforlar ve düşüncelerle dolu olan sözler, zaman, gençlik ve bireysel büyüme gibi evrensel temaların dokunaklı bir keşfini sunar.
