Royal Blood'un "Typhoons" adlı şarkısı, içsel çalkantı, bağımlılık ve kişisel şeytanlarla mücadele etmenin acı dolu temalarına derinlemesine iniyor. Dokunaklı sözleriyle, şarkı, birinin kendi yıkıcı eğilimleriyle mücadele ederken ve mücadelelerinin döngüsel doğasıyla yüzleşirken canlı bir portre çiziyor. Şarkının açılış dizesinden itibaren, "Radyodan fişi çek / Beni kapat, beni yok et," gerçeklikten kaçma ve acıyı dindirme arzusunun hissedilir bir duygusu var. "Kimyasallar damarlarım boyunca dans ediyor" ifadesi, duygusal sıkıntılarla başa çıkmak için maddelere bağımlılığı ima ediyor. Şarkı boyunca, kahraman bu maddelerin sunduğu geçici rahatlama ile yüzleşirken, acılarının temel nedenlerini ele alamayacaklarını kabul eder. "Nedeni öldürmezler / Sadece acıyı uyuştururlar," geçici çözümlerde huzur aramanın nafileliğini etkileyici bir şekilde vurgular. Şarkının imgeleri arasında "tayfunlar"ın tekrarlayan motifinin merkezi yer alır ve bu, kahramanın zihnindeki acımasız kargaşayı simgeleyen güçlü bir metafor olarak hizmet eder. Bu fırtınalar, onları rahatsız eden ezici duyguları ve anıları simgeler ve onları bastırmaya çalışsalar da dağılmazlar. "Düşüncelerim parazit oluyor / Beni korku içinde tutmak için yaşarlar" sözleri, müdahaleci düşüncelere karşı mücadeleyi ve kendi zihninin sürekli savaşıyla karşı karşıya kaldığını özetler. Kahraman, kendisini korku ve kaygının bir döngüsünde bulur ve kendi düşüncelerinin kavrayışından kurtulamaz. Ayrıca, şarkı dışında içsel çalkantıyı gizlemek için bir yüzey oluşturma fikrini ele alır. "Oyun yüzüm var ama hepsi gösteriş için," ifadesi, dış görünümlerin her zaman yüzeyin altında gizlenen çalkantıyı yansıtmayabileceğini ima eder. Cesur bir cephe koruma girişimlerine rağmen, kahraman iç fırtınaları tarafından hala esir alınmış durumda kalır. Dokunaklı sonunda, tekrarlanan "Tayfunlar devam ediyor / Ve nedenini bilmiyorum" nakaratı, derin bir teslimiyet ve kafa karışıklığı hissi iletiyor. Mücadelelerini anlamak ve üstesinden gelmek için samimi çabalarına rağmen, kahraman kendisini kaos ve belirsizliğin sürekli bir döngüsünde hapsolmuş bulur ve karanlık içinde umut ışığı arzular.
