Breland'ın bestesi "Throw It Back," coşku ve özürsüz kutlama şenliğinin bir marşı olarak ortaya çıkıyor, canlılık, şehvet ve özgüven temalarına iniyor. Çarpıcı sözler aracılığıyla şarkı, etrafındakileri kolayca büyüleyen, özgüven ve cazibeyi yansıtan bir kadının canlı bir betimlemesini yapıyor. Şarkı, hayatın zevklerinin keyfini çıkaran bir kadının canlı bir tasvirine başlangıç yapıyor, özellikle de zarafetle bir kadeh viskiyi kolayca içi boşalttığında ayrıntılı bir şekilde gösterildiği zaman. Bu eylem, hayata kısıtlanmamış bir yaklaşımın metaforu olarak hizmet eder, bütün besteyi saran kaygısız ruhun bir tonunu belirler. Breland'ın kadına olan sözsel saygısı, onun karşı konulmaz cazibesini ve manyetik varlığını vurgular, onu efsanevi Elvis Presley'nin zamansız bir çekim noktası olarak benzetir. Bu dizeler aracılığıyla, onun kalıcı cazibesini ve kolayca yaydığı büyüleyici havayı vurgular. Şarkının merkezinde, anı yaşamaya ve sarhoş edici atmosferin tadını çıkarmaya çağıran bir slogan olarak işlev gören nakaratı bulunuyor. Breland, dinleyiciyi deneyime tamamen dalmaya teşvik eder, zevkin her geçici anını tatmanın önemini vurgular. Dizeler, arzunun ve çekiciliğin karmaşıklıklarına derinlemesine iner, Breland kadının özgünlüğüne ve özgüvenine hayranlığını ifade eder. Onun özürsüz şehvetini kutlar, çekiciliğine tamamen teslim olmaya istekli olduğunu dile getirir. Şarkının köprüsünde oyunbaz ve flörtöz bir ton hakimdir, Breland Georgia şeftalilerine ve SEC futboluna atıfta bulunurken kadının direnilemez çekiciliğini över. Sözsel imgeler aracılığıyla, yaz aylarının keyifsizliğini ve kaygısız ihtişamını çağrıştırır, bestenin canlı ve kutlama dolu atmosferini daha da artırır. Son dizelerde, Breland kadının büyüleyici varlığına olan hayranlığını yeniden doğrular, devam eden büyülenme umudu dile getirir. "Throw it back" nakaratının tekrarı ritmik bir motif olarak hizmet eder, şarkının bulaşıcı enerjisini ve karşı konulmaz çekiciliğini vurgular. Esasen, "Throw It Back," anı yakalamayı ve hayatın zevklerini bütün kalbiyle kucaklamayı kutlayan bir marş olarak hizmet eder. Özgüvenin ve kısıtlanmamış ifadenin gücünün bir kanıtı olarak durur, dinleyicileri ani ve kutlama dolu cazibenin sarhoş edici çekiciliğinin tadını çıkarmaya teşvik eder.
