Weezer'ın "The Prince Who Wanted Everything" adlı eseri, aşırılık ve ihtişam arayışıyla hareket eden bir prensin geçici mal varlığının doğasını karşılaştığı neşeli bir hikayeyi sunar. Şarkının sözleri, ün ve servet arzularıyla dolu bir prensi, dünyevi zenginliklerin kaçınılmazlığıyla yüzleşen bir karakter etrafında canlı bir anlatı oluşturur. Giriş dizeleri, "Bir zamanlar bir prens vardı / Funk rock rifleriyle dünyayı kurtarmaya çalıştı," dinleyicileri, geleneksel kraliyet faaliyetlerini aşan bir prensin kahramanına tanıtır. Dünyayı "funk rock rifleriyle kurtarmaya çalışmak" kültürel etki ve geleneksel kraliyet alanlarının ötesinde yaratıcı ifade arzusunu ima eder. Şarkı açıldıkça, prensin şöhret ve övgü yolculuğunu, "Ooh, saçları çok Joan Baez'di / Ve hayranları onun imzalarını açık artırmada satarlardı," şeklindeki dizelerle betimler. Joan Baez'e yapılan bu gönderme ve hayranlarının coşkusu, prensin yükseltilmiş statüsünü ve ünlülüğüyle birlikte gelen malî ödülleri vurgular. Ancak, gösteriş ve övgü arasında, şarkı dünyevi başarının geçici doğasına iner. "Çünkü hayat, zenginleri bir dilencinin durumuna getirecek / Hükümdarı dizlerine getirecek" şeklindeki ifade, hayatın kaçınılmaz denemelerini ve refahın geçici doğasını acı bir şekilde hatırlatır. "Altın ve tüm platin / Bir çikolata denizi gibi eriyor" imgeleri, dünyevi zenginliğin geçici doğasını daha da vurgular, onu kaçınılmaz olarak dağılan geçici bir keyfe benzetir. Prens'in tek çaresinin "alevlerde dans etmek" olduğu gerçeği, dünyevi arayışların geçiciliğine boyun eğmek olarak yorumlanabilir. Şarkının sonu, bir zamanlar prensin etrafında olanların kaderi üzerine düşünür, "Tüm saray mensupları secde ederdi / Yüzüğü öper, bonus çeki alırdı / Şimdi neredeler?" Bu karşılaştırma, bir zamanlar prensin statüsünden faydalananların geçici sadakatini ve fırsatçılığını vurgular. Sonuç olarak, Weezer'ın "The Prince Who Wanted Everything" şarkısı, ün, servet ve aşırılığın cazibesi hakkında alaycı bir yorum sunar. Neşeli sözleri ve bulaşıcı melodileriyle, şarkı dinleyicilere servet ve başarının gerçek değerini düşünmeye teşvik eder, bize gerçek tatminin salt maddi kazanımların ötesine geçtiğini hatırlatır.
