Temples'ın bestesi "Strange Or Be Forgotten," dinleyicileri düşünsel bir yolculuğa davet eder, varoluşsal sorgulamanın koridorlarını gezinir. Şarkı, kimlik, bellek ve zamanın acımasız ilerleyişi temalarıyla örülü bir anlatıyı ustaca çözer. Bu işitsel manzara içinde, sözler lirik bir kumaş gibi hizmet eder, bireyselliğin özünü sorgulayan derin soruları açığa çıkarır ve unutulmanın karanlık korkusuna kayma korkusunu açığa çıkarır. Şarkının ilk satırları, atmosferik tonu için temeli oluşturur, anlatıcı gözlerini gökyüzüne yönlendirir ve anlamsız bulur. Gümüş bir limuzin aniden belirir, dinleyiciyi gerçekliğin sıradanlığından rüya gibi bir aleme doğru iten bir metaforik araç olarak hizmet eder. Havada süzülme ve rüyalara dalma imgeleri, bestemin içsel gerçeküstü ve içsel doğasına bir bakış sunar.
Sözler, anlatıcıya doğru büyüyen gölgeleri tasvir ederek gizemli bir katman tanıtır. Bu metaforik imgeler, bir kişinin psikolojisindeki dinamik ve gelişen karmaşıklıklara göndermede bulunur. Deneyimlerin dönüştürücü etkisinin şiirsel keşfi, gölgelerin kişinin kimliğinin dokusuna kalıcı bir etki bıraktığını açıkça gösterir. Nakarat, unutulmaya ya da garip ve tanıdık olmayan bir şekilde marjinalleştirilmeye dair evrensel endişeyi dokunaklı bir şekilde yansıtır. Tekrarlanan yalvarış, "Hiçbir zaman garip ya da unutulmuş olacak mıyım, garip ya da unutulmuş olacak mıyım," şarkının varoluşsal sorgulamasının çekirdeğini özetler. Geçmiş bir enfeksiyona ve yanılsamada oturan bir arkadaşa yapılan referans, içsel yolculuğu daha da derinleştirir, bellek, algı ve kalıcı önem arzusuunun inceliklerine iner.
Şarkının son satırları, şarkıyı saran bir öz farkındalıkla yankılanır. Aldatıcı bir gülümsemeye hitap ederken ve yalanları kabul ederken, derin bir iç muhasebenin etkisini çağrıştırır. Garip veya unutulmuş olmaktan daha fazlası olma arzusunun tekrarı, varoluşun geniş kumaşında kalıcı etki ve anlam arayışının evrensel insan arayışı olarak yankılanır. Özünde, Temples'ın "Strange Or Be Forgotten"ı, kimlik ve miras etrafında derin soruların dokunaklı bir keşfini sunarak, rüya gibi müzikal manzarasını aşar. Zengin imgeler ve içsel düşüncelerle karakterize edilen rüya gibi sözler, dinleyicilere kendi yolculuklarını düşünmeleri için bir davet sunar ve insan deneyiminde var olan garip ve geçici doğanın ötesinde bir şey arayışına katılmalarını sağlar.
