Alison Sudol'un bestesi "Still Come The Night," kayıp yaşantısının ve uyandırdığı derin duyguların bir tanığı olarak duruyor. Melodi ve sözlerinin dokusunda, Sudol, sevilen birinin ayrılığıyla başa çıkan herkesin derin bir şekilde bağ kurduğu bir anlatı örüyor. Sanatsal becerisiyle, Sudol acının ham özünü kapsar ve dinleyicileri, acı ve özlemle güzellik ve iç gözlem kesişen bir dünyaya davet eder. Şarkı, yaklaşan ayrılığın dokunaklı bir kabulüyle başlar, bu tema eserin tamamını dolaşır. Sudol'un iç gözlemci dizedleri, veda ile ilişkilendirilen karmaşık duyguları iletecek bir teslimiyet ve kabul duygusu taşır. "Senin gittiğini biliyordum, başkası olmadan önce / Sessizce kapıdan dışarı kaydın," gibi dizelerle Sudol, önceden görülen ancak derinden hissedilen bir ayrılığın acı tatlı farkındalığını yakalar.
"Still Come The Night" boyunca Sudol, duygularının derinliklerini açıklamak için zengin imgeler kullanır. Ayrılanlarla göksel varlıklar arasında paralellikler kurarak, Sudol, sözlerine dünyevi olmayan bir güzellik ve anlam katar. Ayrılanları "yıldızlardan ve aydan bir hediye" olarak benzeterek, onların benzersizliğini vurgulamakla kalmaz, aynı zamanda onların yaşamına derin etkisini de vurgular. Şarkı açıldıkça, Sudol acının karmaşıklıklarına daha derinlemesine iner, kalıcı varlığını betimlemek için çağrışımsal metaforlar kullanır. Bir kartalın başının üzerinde dönmesi metaforu, acının kararlı doğasının güçlü bir sembolü olarak hizmet eder, sürekli olarak anlatıcıyı gölgeleyerek ve onun dünyasına bir hüzün salar. Bu imgeler aracılığıyla Sudol, kaybın ezici ağırlığını canlı bir şekilde yakalar ve dinleyicilerle viseral bir seviyede rezonans oluşturur.
Şarkının duygusal manzarasının merkezinde, tekrar eden nakaratı yer alır, "hala geliyor gece"nin hüzünlü tekrarı. Bu nakarat, zaman ilerledikçe dahi devam eden acının kalıcı doğasını işaret eder. Sudol ustalıkla, kayıpla gelen özlemin ve özlemin duygusunu çağrıştırır, bunu şarkının melodisi ve ritmiyle birleştirir. Son dizede, Sudol, umutsuzluk ortasında bir ışık huzmesi sunar, kendisine ve dinleyicilere kabulde huzur bulmaları çağrısında bulunur. Ellerin açılması imgesi, acı içinde bile iyileşme sürecini kucaklamaya istekli olmayı simgeler. Ancak, "penceredeki serçe"nin kalıcı varlığı, acının, gece gibi, hala süregeldiğini, iyileşme yolculuğunda sürekli bir arkadaş olduğunu hüzünlü bir şekilde hatırlatır. "Still Come The Night," sadece bir şarkıdan daha fazlası olarak ortaya çıkar; bu, kayıp, acı ve anının kalıcı gücü üzerine derin bir meditasyondur. Sudol'un çağrışımsal sözleri ve ürpertici melodileriyle, dinleyicileri kendi duygularının derinlikleriyle yüzleşmeye davet eder, derin hüzün anlarında teselli ve anlayış sunar. Güzellik ve kırılganlık içinde, şarkı kaybın karşısında insan ruhunun direncinin bir kanıtı olarak durur.
