J. Cole'un "2014 Forest Hills Drive" albümünden No Role Modelz, olumlu rol modellerin nadirliği ve yüzeysel kültürün, özellikle kişisel ilişkiler ve toplumsal normlar alanındaki yaygın etkisi üzerine derin bir iç gözlem sunan öne çıkan bir parçadır. Şarkı, geç aktör James Avery'ye duyulan dokunaklı saygı ile başlar; Cole, Avery'yi Uncle Phil olarak hatırlar ve onu bir baba figürü olarak benimser. Bu övgü, rol modellerin veya onların eksikliğinin birinin yaşamını ve kararlarını şekillendirebilecek derin etkilerini keşfetme konusundaki şarkının tonunu dokunaklı bir şekilde belirler.
No Role Modelz'de J. Cole, Los Angeles'taki kadınlarla olan deneyimlerini dile getirir ve özellikle maddi kazanç ve şöhret tarafından yönlendirilenler ile içsel değerlere sahip olanlar arasındaki belirgin kontrastı vurgular. O, bu gruplar arasında ayrım yapma yeteneğini kabul eder ve genellikle şan ve şöhret cazibesinin beslediği ilişkilerin yüzeysel doğasını eleştirir. Project Pat'in 2001 single'ı "Don't Save Her" ile örülü olan nakarat, bir kısmının gerçek dönüşüm veya 'kurtuluş' arayışında olmadığını vurgulayan bir düşünceyi güçlendirir.
Kendi kişisel deneyimlerine daha derinlemesine inen Cole, formatif yıllarında gerçek rol modellerin eksikliğini yansıtarak, yüzeysel niyetlerinin farkında olmasına rağmen karşılaştığı bir kadına olan çekimini ifade eder. O, daha saygılı ve ününün etkisinden daha az etkilenen bir döneme dair anılarını canlandırır. Ayrıca, Cole, sahte romantizmin Hollywood'da yaygın olduğuna dair tepkisiyle, "The Fresh Prince of Bel-Air" dizisinden Aunt Vivian ve ünlü çift Will ve Jada Smith gibi güçlü figürler arasındaki özlemi karşılaştırır.
Şarkının köprüsü, J. Cole'un yüzeydeki ilişkiler tarafından tekrar tekrar aldatılma çerçevesi içinde eski Başkan George W. Bush'un bir konuşmasının bir parçasını içerir. Şarkının son dörtlüğü, Cole'un Lisa Bonet ve Nia Long gibi beğendiği kadınlarla bağlantı kurma fırsatını kaçırmanın pişmanlığını ve ünlü ortamı saran sahte ilişkilerle duyduğu memnuniyetsizliği dile getirir.
No Role Modelz, yüzeysel, materyalist değerlerle dolu bir dünyada gerçek ilişkiler arama çabalarının ortaya çıkardığı zorluklara güçlü bir eleştiri olarak duruyor. Şarkı, yaşamımızdaki etkileri ve rol modelleri farkında olmayı, iç gözlemi ve gerçek bağlantıların peşinden koşmayı teşvik eden dokunaklı bir hatırlatma olarak hizmet eder. Şarkının içsel sözleri, bulaşıcı ritmiyle birleşerek, J. Cole'un diskografisinde önemli ve yankı bulan bir parça olarak sağlamlaşmış, yüzeysellikle örtülü bir dünyada gerçekliği arama temalarına duygu bağlayan dinleyicilerle rezonans bulmuştur.
