Tupac Shakur, bir vizyoner rapçi ve şair olarak sayılan, müziği aracılığıyla toplumsal mücadelelerin ve sokak hayatının gerçekliklerinin derinliklerine dalmıştır. Bu ham doğruluğu yansıtan parçalardan biri de, ölümünden sonra yayımlanan albümü "Until the End of Time"da yer alan "Made Niggaz" adlı parçasıdır ve Outlawz eşlik etmektedir. Bu şarkı aracılığıyla, Tupac ve işbirlikçileri, sokak kültürüne saplanmış bireylerin karşılaştığı zorluklara dair bir anlatı örer, hayatta kalma, sadakat ve baskıya karşı direnme gibi temalara değinir. Parça, Tupac'ın bir açılış diyaloguyla başlar, burada Tupac, rap dünyasında korkusuz bir şekilde mücadele eden ekibi Outlawz'un birliğini ve yenilmez ruhunu vurgular. Şarkı ilerledikçe, her dizede sokak satıcılarının hayatlarına dair içgörü sunar, hayatta kalma ve başarıya ulaşma çabalarında tuttukları onur kodunu sergiler. Tupac'ın kendi dizesi, hayallerinin peşinde verilen zorlukları ve fedakarlıkları tasvir ederek, bir suçlu olarak geçirdiği yolculuğu yansıtır. O, sevginin nadir olduğu ve hayatta kalmanın sık sık uyuşturucu ticaretiyle ilişkilendirildiği bir dünya tasvir eder. Zorluklara rağmen, Tupac, bir "made nigga" olarak üstünlük sergiler ve saygınlığı emreder. Outlawz üyeleri tarafından katkıda bulunulan dize, sokak hayatının karmaşıklıklarına daha derinlemesine iner, mücadele, direniş ve dayanıklılığın kişisel anekdotlarını tasvir eder. Onlar, zorluklar karşısında kurulan bağları ve toplumsal kısıtlamaları aşma kararlılığını vurgular. Şarkının korusu, toplum tarafından marjinalleştirilenler için bir güçlenme ve dayanışma şarkısı olarak ortaya çıkar. Kendi kimliklerini "made niggaz" olarak kabul eden ve zorluklar karşısında büyüklükleri için kaderlerini kabul eden bireylerin gücünü ve dayanıklılığını kutlar. Tupac'ın sert gerçekçilik ve şiirsel lirizmi, "Made Niggaz" boyunca yankılanır ve şarkıda tasvir edilen mücadelelere bağlılık gösteren izleyicilerle derin bir bağ kurar. Müziği aracılığıyla, Tupac, sokakların anlatılmamış hikayelerini ölümsüzleştirir, susturulmaktan veya baskı altına alınmaktan kaçınanların direncini ve isyanını ortaya koyar. Parça, sokak kültürüyle ilişkilendirilen bireylerin sürekli gözetim ve tacize maruz kaldığına dair bir konuşmanın bir parçasıyla sona erer. Ancak incelenmeye ve zulme rağmen, Tupac ve ekibi kimliklerini cesurca savunur, direniş ve dayanışma ruhunu temsil eder.
