Tame Impala'nın bestesi "It Might Be Time", zamansal ilerlemenin çok yönlü boyutlarını, değişimin kaçınılmazlığını ve yaşamın nadiren beklenen şekillerde geliştiği dokunaklı bir farkındalığı karmaşık bir şekilde keşfeder. Sözsel anlatı, ilişkilerin, kişisel önceliklerin ve bireysel olgunlaşmanın zamanın derin etkilerine dalmaktadır. Tame Impala'nın vizyoner ismi Kevin Parker, meydan okumalarla dolu ve belirsizliklerle dolu olan yaşamın evrimsel doğasını düşünür. Şarkı, dünya görünüşte karmaşık olmadığı ve önündeki zorlukların henüz bilinmediği eski bir dönemi yansıtan nostaljik bir ambiyansla başlar. Ancak, sözler açıldıkça, hikayede hissedilen bir huzursuzluk duygusu belirir. Ufuk, yeniliğin yoksun olduğu ve sürekli bir rutine hapsolmuş bir duygu yaygın bir şekilde dile getirilir. Bu metafor, yaşamın rutinlerinin monoton ritmini yansıtarak, bir zamanlar spontane olanı alışkanlık haline getirir.
Bestenin tematik çekirdeği, şarkıcının ömür boyu sürecek birliktelik yeminlerinin gerçekleşmeme korkusunu dile getirdiği nakarat kısmında kristalleşir. Geleceğin belirsiz gidişatıyla ilgili endişeler, bir zamanlar geniş bir olasılık yelpazesinin giderek daraldığı gerçeğiyle belirgin bir şekilde ortaya çıkar. Baskın endişeye rağmen, sözlerin yapılandırması anı kucaklamaya ve onu en dolu şekilde değerlendirmeye doğru yönelir. Nakarattaki "bir yıl daha" deme tekrarı, mevcut durumu, uyku, rutinler veya toplumsal beklentilerle ilgili endişeler olmadan uzatma arzusunu vurgular. Bu tekrar, günlük yaşamı saran zamansal kısıtlamalardan kurtarılmış, özgür ve özgür ruhlu bir varoluşun özlemini dile getiren dokunaklı bir ifade olarak yankılanır.
Şarkının son kısımları, birinin sonunda bu yıllardan birinin son olacağının kabulüyle dokunaklı bir gerçeği sunar. "Sonsuza dek" tekrarlayan nakarat, değişimin kaçınılmazlığına ve varlığın sonlu doğasına dokunaklı bir vurgu yapar. Tame Impala'nın "It Might Be Time"ı, müzikal boyutunu aşarak, izleyicilerine zamanın acımasız ilerleyişini ve tatmin edici bir yaşamın kumaşına dokunulan seçimleri düşünmeye davet eden bir düşünsel marşa dönüşür.
Özetle, "It Might Be Time", yaşamın macerasının özünü kapsar, zamanı yönlendirmenin karmaşıklıklarını özetler ve bilinmeyenin gizemini ele alma evrensel bir portresini sunar. Sözler, nostalji, endişe ve nihayetinde mevcut anın umut dolu bir kabulünü örerek bir dokuma oluşturur. Beste, dinleyicilere zamanla olan ilişkileri üzerine kişisel bir düşünce yolculuğuna çıkmaları için bir davettir, hayatlarının trajedisini şekillendiren seçimleri düşünerek.
