Calcutta, saygın İtalyan şarkıcı-şarkı yazarı, derin sözleri ve büyüleyici melodileriyle dikkat çekiyor. Repertuarı arasında "Allegria," özlem, kayıp ve sürekli mutluluk arayışı gibi temaların dokunaklı bir keşfi olarak öne çıkıyor. İngilizce'de "Joy" olarak çevrilen başlığına rağmen, şarkı yalnızca sevinçten daha karmaşık bir hikayeyi ortaya koyuyor.
"Allegria"'nın açılış satırlarında Calcutta, dokunaklı sorusuyla melankolik bir ton belirler: "Allegria, perché tu te ne vai?" Burada, sevincin kaçınılmaz doğasını sorgulayarak etkileyici bir hüzün ve şaşkınlık duygusu ifade eder. "Spezzandomi come pane carasau" metaforu, içsel çalkantısını Sardunya'nın kırılgan carasau ekmeğinin nazik çatlamasına benzeyerek çarpıcı bir şekilde tasvir eder, duygusal çıkmazın derinliğini anlatır.
Şarkının dizedeki bölümlerinde Calcutta, sevincin yokluğuyla mücadele eder, "Se tu non torni qui, se non ritorni qui da me" gibi etkileyici yaslar ifade eder. Bu tekrarlayan nakaratlar, mutluluğun geri dönüşü için derin bir özlemi vurgular, yokluğunun yaşamına olan etkisini açıklar. "mi squaglierò ai piedi di un falò" imgeleri, umutsuzluğa karşı çözülme ve savunmasızlık hissiyatını çağrıştırır.
"Allegria" açıldıkça, Calcutta sevincin geçici doğasına dalıyor, onu ani bir söndürülmeye duyarlı bir alevle kıyaslıyor. Şiirsel bir şekilde düşünür, "E se il vento soffia lì, mhm, spazza via, come soffi le candele, una torta di amarene" ve metaforik imgeler kullanarak mutluluğun geçici doğasını ve dış kontrolün ötesindeki dış etkenlere karşı duyarlılığını vurgular.
Şarkının son dizede, Calcutta içe dönük bir şekilde sevincin paradoksal doğasını düşünerek, "Ma in fondo forse c'è, la vedo intorno a me, ma non è la mia, ma non è la mia allegria" ifadesiyle yüzleşir. Burada, yüzeysel memnuniyet ile gerçek doyum arasındaki ikilemi ele alır, gerçek mutluluğun yüzeysel deneyimleri aştığını ima eder.
Son tekrarında, Calcutta başlık motifini "Allegria"'yı hem teslimiyet hem de direnişle tekrar ziyaret eder. Kelimenin tekrarı, mutluluğun yaşamın belirsizlikleri arasında döngüsel bir arayışını simgeler nitelikte, mantrayı andırır. "Allegria" ile Calcutta, düşünceye dalmak için etkileyici bir davet sunar, dinleyicilere insan duygusunun karmaşıklıklarını ve varoluşun tumultu içinde kendi mutluluk arayışlarını düşünmeye teşvik eder.
