"Hà Nội" adlı şarkı, Obito ve VSTRA tarafından seslendirilen, Hanoi'nin özünü muazzam bir şekilde yansılayan derin bir eserdir, şehri sadece bir yer değil, derin bir duygusal öneme sahip bir yer olarak betimler. Şarkı, Hanoi'deki hayatın zorluklarına ve karmaşıklıklarına derinlemesine iner, ancak şehre karşı derin bir aidiyet ve sevgi hissiyle öne çıkar.
Açılış dörtlüğünde, VSTRA, Hanoi'yi zor bir çevre olarak tanımlar, ancak şehre karşı derin bir sevgi taşıdığını vurgular. Bu sevgi, dış etkenlerden etkilenmeyen, güçlü bir bağlılıkla karar verilmiş bir tercihtir. Şarkıdaki birilerinin acı ve aldatma yaratma teması, anlatıcının şehre karşı hissettiği direnç ve bağlılığı ima eder.
Obito'nun şarkıdaki dörtlüğü, Hanoi'deki yaşamın daha karanlık ve zorlayıcı yönlerine dalar. Şarkı sözleri, karanlık, gözyaşı ve duygusal yaralara dokunur, ancak güzel günler için bir umut ışığı da vardır, ki bu da güneşin doğmasına olan özlemle simgelenir. Başka bir kişinin, muhtemelen VSTRA'nın, gelmesi, zorluklar arasında bir iyileşme kaynağı ve zorlukların ortasında bir umut ışığı olarak görülür.
"Hà Nội"nin outro'su, şarkıya duygusal bir derinlik katan melodiye dayalı vokalizasyonlardan oluşur, şehirle derin bir duygusal bağın pekiştirilmesine katkı sağlar. Şarkı, genel olarak, Hanoi'ye bir övgüdür, şehri mücadele ve derin bir sevgi yerine koyar. Aşkın, zor zamanlarda bile teselli ve anlayış sağlayabileceğini vurgular ve şehri, bir aidiyet hissi bulunan bir ev olarak tasvir eder.
Özünde, "Hà Nội," şehre bir övgüdür, zorluk ve aşkın çift yönlerini tasvir eder ve anlatıcıların Hanoi'de bulduğu derin bağlantı ve aidiyet duygusunu sergiler.
