Wet Leg'in bestesi "Angelica," sosyal bir toplantının karmaşıklarına dalan ve şarkının anlatıcısı tarafından yaşanan içsel çatışmaları açığa çıkaran özenle hazırlanmış bir anlatı sunar. Sözler, Angelica'nın partiye doğru yol alırken sergilediği duruşu titiz bir şekilde tasvir eder. "O kimseden beklemek zorunda değil" ve "Tam olarak ne yaptığını biliyor" gibi satırlardaki vurgulu ifadeler, onun belirgin özerkliğini vurgular, açılış anlatısına dair erken bir içgörü sunar.
Akşam ilerledikçe, parti atmosferine yönelik keskin bir eleştiri ortaya çıkar, kutlamalar başlamadan önce anlatıcıyı düşünmeye sevk eder. "Biraz daha" ifadesinin bilinçli tekrarı, sosyal rahatsızlık veya rahatsızlıkla baş etme amacıyla maddelere başvurulabileceğini ima eder. Bu tekrar, ritmik olarak işlev görerek, şarkıdaki anlatı içinde artan gerilimi yansıtır. Sözler, anlatıcının tanıdık yüzleri veya bir çıkışı bulma konusundaki zorluğunu ileterek yaygın bir huzursuzluk atmosferini artırır.
Angelica'nın partinin tuhaf bir katkısı olan lazanyayı getirmesi, karakterine dair bir bakış sunar. Ardından, sözler, Angelica ile bağlantıları derinleştirmeye karşı bir isteksizliği ifade eder, onunla sosyal medyada etkileşimde bulunmaya ya da müzikle ilgilenmeye karşı bir ilgisizliği vurgular. Lazanya gibi sıradan detayların, sosyal bağlantılara karşı ifade edilen çekingenliğin yanında kullanılması, şarkıya anlamlı katmanlar kazandırır.
Tekrar eden nakarat, "Ve sonra, Her şey, Sona erer," ifadesi, tasvir edilen deneyimlerin içsel döngüselliğini ima eder, muhtemelen sosyal buluşmaların ve getirdikleri karışık duyguların tekrarlayan doğasını simgeler. "İyi zamanlar, her zaman" gibi görünüşte kutlamalı bir mantra, ironik ve etkileyici bir nitelik kazanır, latent rahatsızlık ve memnuniyetsizliği gizleyen sürekli keyif tabakasını vurgular.
Şarkının son dizeleme aşamasında, Angelica'nın bir ışın tabancası çıkarması ve mecazi olarak "herkesi yok etmesi," anlatının gerçekçi sosyal gözlemlerine karşı konulan bir fantastik unsuru tanıtır. Anlatıcının sosyal medyada takip etmeme veya Angelica'nın müzikle ilgili çabalarıyla ilgilenmeme isteksizliğinin sürekli tekrarı, tematik bir kopukluğu ve özerklik için ateşli bir arzuyu pekiştirir.
Sonuç olarak, Wet Leg'in "Angelica" şarkısı, sosyal dinamiklere, sosyal durumlardaki rahatsızlığın yönetilmesine ve görünüşte iyi zamanların peşindeki içsel çelişkilere dair nüanslı bir yorum olarak ortaya çıkar. Şarkının zengin imgeleri, stratejik tekrarları ve beklenmedik anlatı dönemeçleri, onun ayırt edici ve düşündürücü sanatsal ifadesine katkıda bulunur.
