Canozan'ın "Ağlama ben ağlarım" şarkısı, derin duygusal bir iz bırakan ve iç burkan bir parça olup, üzüntü, ayrılık ve insan ilişkilerinin karmaşıklığını keşfeder. Sözler, duygusal bir derinlikle örülü bir anlatı oluşturarak, kederin özünü ve ayrılığın zorlu sonrasını yakalar.
Şarkı, içsel düşüncelerle başlar: "Kaçtım kederimden, aynalarda yüzüme bakmam, Bi’ sigara sardım, seni düşünmeden yakmam" (Kederimden kaçtım, aynalara bakmam, Bir sigara sardım, seni düşünmeden yakmam). Bu sözler, duygusal sıkıntıyla başa çıkmanın bir metaforu olarak sigara içme isteğini canlı bir şekilde tasvir eder.
Nakaratta, "Ağlama, ben ağlarım, Can bulur mu toprağım gözyaşında?" (Ağlama, ben ağlarım, Toprağım gözyaşında can bulur mu?), sevilen biri için acıyı taşıma isteğinin derin bir empati ve özveri duygusuyla ifade edilir. Bu bölüm, derin duygusal bir bağ ve fedakarlık duygusunu resmeder.
Şarkı ilerledikçe, kaybın duygularına ve geçmiş bir ilişkinin kalıcı etkisine daha da derinlemesine iner. "Ayrıldıkça yollar, yollar, Her gece dualarım, bitmedi rüyalarım mutlu sonla" (Ayrıldıkça yollar, Her gece dualarım, Rüyalarım bitmedi, mutlu sonla) sözleri, kalıcı umudu ve kapanış arayışını gösterir.
Canozan aynı zamanda "Sen benim diğer yarım, artık anla" (Sen benim diğer yarım, artık anla) sözleriyle paylaşılan bağın derinliğine de değinir, diğer kişinin varlığında bir eksiklik hissini belirterek.
Özünde, "Ağlama ben ağlarım", derin duygusal acı ve kaybolan bir aşkın özlemiş olanlar için derinlemesine yankı uyandırıyor. Şarkı, bir zamanlar derin bir bağlantının kalıcı anıları ile kalp sızısı, ayrılık ve özlemin dokunaklı bir ifadesidir.
